piątek, 8 maja 2009
Pierscionki Z Brylantem
Starożytni Egipcjanie posiadali kopalnie srebra w Nubii i Etiopi, Grecy w Attyce, a Rzymianie w Hiszpanii. Oczywiście pojawiają się, i to dość często, w polskojęzycznych czasopismach fachowych wykazy osób uprawiających rzeczoznawstwo jubilerskie, a także rzeczoznawstwo diamentów, kamieni, pereł, monet i jeszcze ścóś więcejś, jak zwykł mawiać S. Również Chińczycy znali i cenili ten kamień zadowalając się jednak własnymi jego zasobami. Bursztyn fascynuje do dziś swoim ciepłem i elegancją. Barokowy przepych takich wyrobów uwidacznia się najpełniej w dziełach najwybitniejszych mistrzów, słynnych zwłaszcza ze swoich prac rześbiarskich: Jacoba Heise z Królewca oraz Michela Redlina i Christopha Mauchera z Gdańska. Chętnie używano motywu dwu złączonych dłoni symbolizującego nierozerwalną więś kochanków. W piętnastym i szesnastym wieku Włosi używali zaręczynowych pierścionków, które były przeważnie srebrne, obręcz była owalna albo kołowa. Sprawia, że stajemy się bardziej otwarci na otaczający nas świat i jesteśmy w stanie lepiej zrozumieć rządzące nim prawa. Początkowo jej podstawowym zadaniem było reprezentowanie i obrona interesów europejskiego przemysłu jubilerskiego, z czasem jednak rozszerzano pole działalności. Są jednak kobiety, które nigdy nie włożą na siebie tego typu ozdób, ponieważ dla nich biżuteria oznacza klasę, szyk i elegancję, której nie zagwarantują kolorowe obrączki, pierścionki i sztuczne złoto. Każde miejsce pracy poprzez swój charakter narzuca pracownikom pewne normy w zakresie wyglądu i ubioru, nie chodzi tu wcale o egzekwowanie posłuszeństwa, ale o bezpieczeństwo i dobre imię firmy. . Natomiast od początku XVII wieku nowa metoda obróbki opracowana przez królewieckiego bursztynnika Georga Schreibera zdeterminowała dalszy kierunek rozwoju tej dziedziny rzemiosła i pozwoliła na znaczne uatrakcyjnienie wytwarzanych przedmiotów. -
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz